Barok Dönem’de müzik anlayışı

          Barok  terimi: Portekizce  “barroco” veya “garip şekilli inci” anlamına gelir ve sanat tarihinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Barok müzik, yaklaşık 1600-1750 yılları arasında bestelenmiş bir Batı sanat müziği tarzıdır. Bu dönem Rönesans’ı takip etmiş ve ardından Klasik dönem izlenmiştir. On dokuzuncu yüzyıl eleştirmenleri için, Bach ve Handel’in döneminin müziği aşırı süslü ve abartılı gelsede müzik tarihinin en büyük şaheserlerinden bazılarını barındırmaktadır. Klasik müzik tarihinin en zengin ve en çeşitli dönemlerden biridir.

Barok müzik, yaygın olarak çalışılan, icra edilen ve dinlenen “klasik müzik” kanonunun büyük bir bölümünü oluşturur.

Barok dönem bestecileri arasında Johann Sebastian Bach, George Frideric Handel, Alessandro Scarlatti, Domenico Scarlatti, Antonio Vivaldi, Henry Purcell, Georg Philipp Telemann, Jean-Baptiste Lully, Arcangelo Corelli, Tomaso Albinoni, François Couperin, Denis Gaultier, Claudio Monteverdi, Heinrich Schütz, Jean-Philippe Rameau, Jan Dismas Zelenka ve Johann Pachelbel gibi çok önemli isimler bulunmaktadır.

Barok dönem tonalitenin yaratılışını gördü. Dönem boyunca, besteciler ve sanatçılar daha ayrıntılı müzik süslemelerini kullandılar, müzik notalarında değişiklikler yaptılar ve yeni enstrümantal çalma teknikleri geliştirdiler. Barok müzik, enstrümantal performansın boyutunu, kapsamını ve karmaşıklığını genişletti ve ayrıca müzik türleri olarak opera, kantata, oratoryo, konçerto ve sonat kurdu. Bu döneme ait birçok müzikal terim ve kavram bugün hala kullanılmaktadır.